...Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΟΛΜΗΡΟΥΣ.
ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΛΜΗΡΟΙ ΔΙΝΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ...
Και έρχεται η ώρα που περπατάς στο δρόμο και βλέπεις μία αφίσα ή ενα πανό που ανακοινώνει την επόμενη αιμοδοσια στην περιοχή σου. Ή που ένας φιλος σου λεει οτι θα πάει να δώσει αίμα ή αιμοπετάλια σε καποιο νοσοκομείο γιατι του το ζήτησαν εσπευσμένα οι συγγενείς ενός ασθενούς.
Η πρώτες σκέψεις που έρχονται στο μυαλο σου: Αν δώσω και εγώ θα πονέσει; Θα αντέξω ή θα λιποθυμήσω την ώρα που θα με τρυπάνε; Θα είναι χοντρή η βελόνα; Θα έχει ελαφρύ χέρι η νοσηλεύτρια;
Αν συλλέγεται αίμα είναι επειδή κάποιοι ξεπέρασαν τους φόβους τους ή γιατί κάποιοι εχουν ισχυρά κίνητρα και τεράστια θέληση να προσφέρουν άμεσα στον συνάνθρωπο. Οποιος και αν είναι αυτός, απο οπου και αν έρχεται, οπου και αν πηγαίνει. Το άρθρο ασχολείται με αυτούς που φοβούνται τις βελόνες ή οτιδήποτε αλλο στη διαδικασία της αιμοδότησης.
Φανταστείτε τι θα γινόταν αν μία μέρα κανείς δεν έδινε αίμα επειδή θα φοβόταν. Ασθενείς που θα είχαν ανάγκη μετάγγισης θα πέθαιναν μέσα σε λίγες ώρες ή μέρες. Συνάνθρωποι μας θα έχαναν αγαπημένα τους πρόσωπα, παιδιά θα έχαναν τους γονείς τους και το αντίστροφο. Τα νοσοκομεία θα γέμιζαν απο δυστυχία.
Το αίμα δεν μπορει να παραχθεί σε εργαστήριο. Παράγεται μόνο απο εμάς. Αν σώζονται ζωές ειναι ακριβώς επειδή κάποιοι ξεπέρασαν το φόβο της βελόνας και είδαν με τα ματια τους το κόκκινο υγρό της ζωής να ρέει σε έναν ασκό.
Ο φόβος δεν ειναι ούτε θείος ούτε ανθρώπινος. Μεταδόθηκε για να βάζει εμπόδια και να αναστέλλει τα σχέδια των ανθρώπων αλλά και να εμποδίζει την αγάπη να βρει έδαφος να καλλιεργηθεί.
Όσοι είστε υγιείς ξεπεραστε το φόβο της βελόνας σκεφτείτε το εξής: αν χρειαστείτε αίμα θα το πάρετε απο κάποιον που δεν φοβήθηκε να το δώσει...
Παναγιώτης Νικολάου Νάστος.
